Te doen, het klinkt me gewichtig in de oren. Alsof ik wat belangrijks te doen heb.
Ik heb te doen, met volk dat me graag zag terugkeren en mijn narcistische kantje vindt dat leuk.
Ja zég, mensen. Olijf is óók maar een mens, niewaar? Het ego laat zich af en toe nog es graag strelen.
Afspreken links en rechts dus... gaat ten koste van het schrijven.
Maar déze wil ik graag snel kwijt.
Gisteravond besloot Olijf vrij plots om een snelle soldenaankoop te proberen "forceren". Het ís bijna eind Juli, heb nog nix van die solden gezien (akkoord, wegens niet in het land...) en ik had iets "nodig".
Vrouwen hebben altijd iets nodig - ik wéét dat - zelfs wanneer onze kleerkasten uitpuilen van de verouderde, lang niet meer gedragen prullen... en tóch laat íets zich weer nodig hebben.
Uiteraard, wanneer je shopt (zelfs al is dat in de vlucht), dan loop je hier en daar ook es een àndere winkel binnen.... snuisteren heet dat dan.
Al snuisterend in parfumerie ving ik volgende "conversatie" op, tussen klant en verkoopster
K: Wà is et goedkoopste?
V: ... (stem verkoopster nauwelijks hoorbaar)
K: en wà is het beste?
V: ... (alweer meer wijzen dan praten vermoed ik, want ik hoorde het antwoord alwéér niet)
K: Ok, 'k zal 't anders zegge. Wà is het goedkoopste van uw beste?
V: Dit is veruit het goedkoopste maar het verkoopt enorm goed. Het verkoopt zelfs beter dan Lancôme.
K: Ah! Allez, goe dan. Dan pak ik die. Ja goh zeg, 't is maar lipgloss eh. Da moet nie duur zijn voor die paar keren da'k da maar gebruik.
Redelijk banaal gesprek. Geen probleem daarmee.
Het feit dat de juffrouw het beste voor de goedkoopste prijs zocht, vind ik op zich ook niet schandalig. Proberen we niet allemaal zoveel mogelijk waar (al dan niet van kwaliteit) voor zo weinig mogelijk geld te krijgen?
De meest welstellenden onder ons denken misschien "Money is no object" en dat kan voor hén misschien een waarheid als een koe zijn, maar voor mij is money wel degelijk een object. Briefjes en munten om meer precies te zijn. Objecten die niet altijd even voorradig zijn...
Maar goed, ik wijk af.
Hetgeen me trof aan het gesprek, was de stem, de intonatie en de articulatie van de betreffende juffrouw. Weet niet of ik het goed zal kunnen omschrijven, maar ik probeer.
Stem: diep, bijna als van uit het graf. Rokersstem zeer vermoedelijk, uitgaandersstem.
Intonatie: plat en monotoon. Geen hoogtes, geen laagtes.
Articulatie: Sterke nadruk op de Essen en de Dee's. Moeilijk te omschrijven eh, maar ik hoorde zware, dik doorslaande D's en lange platte (let op: politiek incorrecte uitspraak op komst!) homofiel klinkende Ss'en. U weet misschien wel wat ik bedoel....
Het geheel zorgde ervoor dat ik - tot dàn toe helemaal zonder kijken - geen fors intelligente indruk kreeg van de juffrouw. Na enkele minuten kon ik het niet laten, ik móest opkijken. Hoe zag deze deerne eruit?
Nee, Olijf was gewapend met foto-apparasie maar dorst het ding niet boven te halen....
Geloof me op m'n woord.
De juffrouw kwam tegemoet aan en overtrof zelfs m'n bevooroordeelde mening die ik me in die 5 minuten van haar had gevormd.
Slank in de taille, J-Lo derrière, valse plaknagels, superspannende jeans, perfect gecoiffeerd doch hopeloos uitgedroogd blond halflang haar mét zwarte mèches in de nekstreek en mét schoothondje in de vorm van een goed uitziende doch equally stupid looking boyfriend.
Hmmm.... hoor ik u denken. Olijf is een elitair snobist. Vindt zichzelf beter dan anderen...
Antwoord ik ja of nee?
Moeilijk.
Nee, ik voel me niet beter dan de juffrouw waarvan hierboven sprake, maar ook niet slechter.
Kwa uiterlijk voorkomen is zij ongetwijfeld mijn meerdere. De juffrouw had ook haar prille leeftijd mee, hetgeen voor menig man een bepalende factor kan zijn. De hersenpan was dan weer minder rijkelijk bedeeld.
Als het op overleven van de soort aankomt, is de kans overigens bijzonder groot dat zij zich vele keren beter voortplant dan ikzelf. En voor het menselijk ras is dat niet onbelangrijk.
Dat het Einstein-aandeel in de toekomstige genepool enkel in dalende lijn zal gaan, is een zorg waar ik me niet meer echt mee hoef bezig te houden. Al was het maar omdat ikzelf óók niet pretendeer een genie ter wereld te kunnen brengen. Straffer nog: al was het maar omdat ik het zelfs niet geprobéérd heb...
En dus: Olijf was en is geen haar beter dan de SoldenBlondie (maar het net zo goed een brunette kunnen zijn, hoor I.)
Uiteindelijk was ik gewoon geamuseerd door het tafereeltje en wou ik dat "overbrengen".
Ben er redelijk gerust op dat de juffrouw dit stukje niet komt lezen en vrees dus niet voor vertrappelde gevoelens.
Noemt u me gerust afgunstig als dat de indruk is die ik gewekt heb ;)(Oh ja, en ik heb gevonden wat ik "nodig" had!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten