woensdag 22 april 2009

format C:\\ ... oftewel "finding my way back to me"

Olijf vindt zichzelf stilaan terug!

Iemand zei me eens dat hij aan een voettocht bezig was. Het bleek er eentje te zijn met ontelbare U-turns. Een onbegonnen en zelfs onbestaand gebeuren...

Olijf daarentegen besloot aan haar eigen voettocht te beginnen en deze gaat liefst récht rechtdoor.
Een stevige Format C:\\ van de eigen harde schijf en terug naar leuke dingen waar ik vroeger van genoot. Soms oude dingen, soms nieuwe. Zoals vandaag het geocachen.

Geocaching, voor wie het nog niet kent (vóór januari kende ikzelf er ook maar enkele abstracte verhaaltjes over), is een soort veredelde schattenjacht, in elkaar gestoken door mensen van alle slag maar met één ding gemeen. Een liefde voor speurneuzerij.

Geocachen kan, naar ik me liet vertellen, vele vormen aannemen. Van poepsimpel tot hoofdbrekend ingewikkeld.
Deze van vandaag was best ingewikkeld.
Er moest gezocht worden, omgerekend, ge-gpst, gereformeerd, getransformeerd, geredeneerd...
Na een opkikkertje op een nog zonnig maar fris terras reden we naar de plaats waar "de schat" verborgen zou liggen.


De gps gaf ons het midden van een platgereden wegel aan. Dat leek niet juist. Nix wezenlijks te vinden. Back to the drawing board dus.
Nog een beetje geredeneerd, gediscussieerd en alweer getransformeerd. Enkele honderden van een seconden zaten we ernaast.
Nog eens proberen? Nog eens proberen!

en ja hoor! We vonden het onding!
nah jaaaaaaa "onding"?
We waren er blij mee, Persoonlijk was ik a-pe-trots!
Het hééft wat hoor: zoeken, kijken, turen, een hoopje stenen ontdekken en daarachter een doos vol spulletjes die andere mensen daar vóór jou in gestoken hebben...

Het meeste opzoekwerk - het dient gezegd - werd verricht door D. (Derypere, voor wie zich één van de oudere blogs herinnert).
Olijf deed een kleine doch niet onbelangrijke bijdrage hier en daar et voilà! Met vereende krachten zoals men dat pleegt te zeggen, bereikten we ons doel.

Met de woorden van Niecy Nash (jaaaa, één of ander stom programma van VijfTV of Vitaya, ik wil ervan af zijn): "Our job is done. We did what we came here to do!"

De vondst werd nog even gevierdmet een pintje en daarna hielden we het voor bekeken.
Ik vond het bèire-leutig.

enkele foto's om het te bewijzen :)

(registreren)

(ik zei toch dat ik apetrots was???)


Yessss, Olive is back! One (geo)step at a time :)

(met héél veel dank aan D. voor een leuke avond!!!)

3 opmerkingen:

  1. Foto is super! Ik ben trots op je. Wil dat ook wel eens uitproberen!

    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik wil ook graag mee als mijn verdomde been weer beter is... De foto's zijn grappig, de trots en het plezier stralen er af! Goed zo Olijfken

    BeantwoordenVerwijderen
  3. iedereen welkom eh! Is echt wel een fijn gebeuren hoor :)

    dank u voor de positieve reacties trouwens

    BeantwoordenVerwijderen