Ik nam dat aan... en zette dat om in een groeiende angst om te falen met iedere nieuwe rit.
In een poging tot psychologisch herstel (én omdat ik er zelf ook weer zin in krijg) besloot ik vanochtend met de moto naar het werk te rijden.
Extra vroeg opstaan, spulletjes herorganiseren voor vervoer met de moto, eindeloos lang kleren aantrekken (gisteren had ik het te koud!) en hup, weg.
't was voor mij de eerste keer, rijden in de mist.
Het zicht op de baan wilde nog wel meevallen, maar het aanslaan van m'n helmvizier was minder.
Vegen vegen vegen onderweg en half doorweekt toekomen op het werk, ondanks de cordura kledij (ademt van binnen naar buiten maar laat geen hemelwater door.... jaaaaa zal wel!).
Toch trots op mezelf dat het gelukt was. Voelde de bochtjes ook stilaan beter aan... vorderingen dus, ... in mijn ogen.
's Avonds besloot ik langs binnenwegen naar huis te keren. Geen tijdsdruk om tijdig aan te komen, dus dat moest lukken.
M'n binnenwegen zouden langs collega's huis leiden. Hij had eerder die dag (sinds een jaar of wat zelf bescheiden motoliefhebber zijnde) enige bewondering geuit voor m'n machien.
Tijdens bochtjes en kruispuntjes rijpte de idee om even te stoppen aan z'n deur... Was het fatsoenlijk? 'k Was daar nog nooit eerder buiten de werkuren gestopt en was per slot van rekening niet echt uitgenodigd of verwacht...
Toch maar gestopt en met stoute schoenen aan op de deurbel gedrukt.
Het duurde even voor hij kwam open doen, maar hij leek blij verrast.
Zin in ritje en terrasje?
OH... leuk idee... ik pak m'n spullen en we zijn weg!
Zo gezegd, zo gedaan.
Even later hoorde ik zijn ros zachtjes brommen op de oprit: mijn cue om terug op het mijne te "springen" en braaf te gaan volgen. We waren op "zijn" terrein, dus hij zou het terrasje zoeken.
Terrasje gevonden, lekker in het avondzonnetje, langs één of andere pitoreske vaart.
Lekker gepraat, ééntje gedronken en nog wat gepraat.
Twee uurtjes later via nog meer binnenwegen ieder huiswaarts gereden.
Het was fijn, gewoon spontaan en wat mij betreft, voor herhaling vatbaar.
Beats sitting at home any time!
(er is nix mis met uw ogen... collega langs vaart een beetje gephotoshopped, alweer uit respect voor privacy)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten