Drie dagen gesport

Ik ben er dus drie dagen tussenuit geweest. Ik ging – vrij onverwacht – enkele dagen op de sneeuw doorbrengen.

Het deed me deugd, om allerlei redenen.

De sport, ik had vorig jaar een beurtje overgeslagen.

Het gezelschap, enkele oude bekende gezichten en enkele nieuwe. Allen even aangenaam gezelschap.

De sneeuw was meer dan behoorlijk, de zon liet zich van haar beste kant zien en ook de temperaturen werkten goed mee.

Zelfs ons hotelletje… een “auberge de la jeunesse”…. het viel méér dan mee.

Een klein kamertje, dat wel, maar net genoeg voor twee nachtjes slapen.

En iedereen behandelde de ander met het nodige respect, waardoor (althans) ik geen enkel moment het gevoel had “over” iemand te lopen.

Er werd gesnowboard, geskied, een beetje gegeten en een heel heel klein beetje gedronken. Eén après-skitje maar… en tegen halfnegen moest Olijf haar bedje al opzoeken.

Ik heb zelfs m'n eerste én tweede Geocache meegemaakt. De eerste - ik toonde me van m'n beste kant - vond ik.... :)

Het was mooi.

En toch ontbrak er wat.

Ik kan het niet zeggen, vandaag is het me te persoonlijk.

De emotionele achtbaan van de voorbije maanden wordt me soms wat te veel. Dan lijdt het bloggen eronder, dan sluit ik me af en probeer niemand lastig te vallen.

Dan vlucht ik in nadenken en filosoferen… of probeer ik er opnieuw wat van te maken, van dat puin dat ik rond me vind.

Een snoepreisje kan helpen, het laat me niet onverschillig, verre van.

Maar niets vervangt wat ik mis.

Met dank aan het leuk gezelschap het voorbije weekend. Het was fijn.