donderdag 24 mei 2012

den tantiest

Gisteren was het nog eens tijd voor een bezoek aan "den tantiest".
Voor de niet-Vlamingen: de tandarts.
Die toevallig ook een vriend is.
En.... tja.... nouja.... tot nader order aan zee woont.
Daar waar ik (effe Lehti lenen) "in een vorig leven" het gros van m'n vrije en minder vrije tijd doorbracht.

Olijf rijdt op weg heen en terug langs de... laat het me woning noemen... van  de mens, voordien gekend als mijn lief.
Een leugen.
Zou het zijn als ik beweerde dat het me helemaal niets meer deed.
Maar dat deed het wèl. Een beetje.
Niet in de zin van boehoehoe, ik moet en zal terug (want terug wil deze Olijf nooit meer), maar ... nja... zelfs deze blogmadam heeft gevoelens. En die sprongen heel even - een paar seconden maar... net de tijd van het voorbijrijden - terug naar tijden dat alles mooi en leuk en fijn en plezierig was.
Een paar seconden en 't was weer achter de rug.

Waarna Olijf gefolterd werd. M weet perfect waarover het gaat. En zal nu zitten gniffelen in z'n stoel....
Het weze je gegund, M... tot ik je eens te grazen kan nemen :)

Op de weg terug, een handvol kilometers voorbij dm,vgaml, weerklonk op de radio volgend nummer.
Lees "nummer" want de kunstliefhebbers onder u zullen het bezwaarlijk muziek noemen.... (wat houden we weer rekening met onze naasten, zeg :)).


Vond ik op dat ogenblik - sereen naar huis rijdend met niet méér dan een gevoel van "goh ja... het hàd wel wat, toen" (en verdomde pijnlijk tandvlees maar dat lag dan weer aan den tantiest) - licht toepasselijk.

Ontdek ik, vlak na deze clip, dat er nòg eentje werd gemaakt. De US-versie. Kijkt u zelf.

Of wat een muts en een beetje jeans zoal vermogen. Image building.
Over dit onderwerp in verband met bovenstaande zou ik nog een potje kunnen lullen
maar het is het me niet meer waard.
I'm walking awaa-hay
tralaliere Lielalaaaaa :)





(Epiloogje)
Op FB postte ene Gregg Braden volgende pic. Sprak me wel aan.
Net zoals één van de comments die daarbij gepost werden.
Ik citeer.
"Fokus op die pad vorentoe-die water wat onder die brug geloop het kan die meul nie weer laat maal nie. Maklik is dit nie maar is dit beslis moontlik."

Méér moet dat toch niet zijn, eh ;-)


3 opmerkingen:

  1. Wie M is e wat dm,vgaml inhoudt weet ik niet. Wel weet ik dat je mooie, leuke, fijne en plezierige herinneringen moet koesteren. Toen was het goed. Nu niet meer. Nu is er ruimte voor andere zeetjes.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. M is de teergeliefde tandarts
      dm enzovoort -> zie regels 7 en 8 van deze post.

      Verder heb je hélemaal gelijk hoor. Koesteren is wat ik doe momenteel. Dat neemt niet weg dat het terugzien van "de plaats waar het allemaal gebeurde" zelfs na lange tijd nog heel even emoties oproept. En dat had ik niet verwacht.
      "Emotie" is overigens een groot woord. Het deed me wat. Punt. En toen reed ik vrolijk verder. Wegens andere zeetjes en mooiere zonsop- en ondergangen :)

      Verwijderen
    2. oftewel....

      die water wat onder die brug geloop het kan die meul niet weer laat maal nie :):):)

      Verwijderen