Staart

Dit is mijn staart.
Of een onwèrkelijk kunstige voorstelling ervan.

Een tijdje geleden besliste ik dat ik nog eens "ging gaan" voor de langere variant van haartooi.
Dat wordt sparen dus.
En een staartje hier en daar wilde wel eens lukken... met veel fantasie en bij voorkeur wanneer "ten huize" oftewel.... waar geen andere levende ziel me kon zien.

Ook vandaag is dat nog niet veel anders.
Maar de staart kan al een beetje hoger en dat moet een bewijs zijn voor de groeiende status van (1 van) m'n hoornachtige uitgroeisels..... hààr dus.
Op zich, bijna per definitie, zo dood als een pier (haarknippen doet geen pijn, toch?), maar wèl één van de attributen waarmee menigeen - man én vrouw - zich tracht te onderscheiden van z'n medemens.

En dus, vandaag, terwijl ik me prepareerde voor een beetje najaarszon, ging de elastiek richting "hoog op het hoofd". Om te bewijzen dat ik vooruitgang boek.

Of nog maar eens
Hoe een vrouw van middelbare leeftijd erin slaagt om iets te schrijven over ... tja... nix eigenlijk.

U hoeft er niet van te genieten. Commentaren zijn welkom maar ab-so-luut niet verplicht.

Ik dóe maar wat. Met of zonder inspiratie.
En op sommige dagen - als deze - kan het me zelfs biezonder weinig schelen als er eentje denkt .... "nù is ze ècht alle trappers kwijt".

M'n haren groeien.
En ik wou het even noteren :)