Sandra en de berenfamilie

Sandra wil graag een beer hebben, een knuffelbeer waar ze de hele dag mee kan knuffelen. Maar ze krijgt geen beer; niet voor haar verjaardag, niet met Kerstmis en ook al niet met Pasen.
Daarom is Sandra erg verdrietig.
"Mama," vraagt ze, "krijg ik nog een teddybeer?"
"Nee Sandra, je hebt genoeg knuffeldieren!" antwoordt mama.

Sandra vraagt het aan papa.
"Hou toch op met dat gezeur!" bromt hij.

Sandra vraagt het aan tante Rosa.
"Meisje, je moet leren niet zoveel te vragen," zegt tante Rosa bestraffend.
Sandra begrijpt dat ze geen beer krijgt.

Niet lang daarna wordt Sandra ziek. Ze speelt niet meer en ze lacht niet meer. Ze laat haar soep staan en ze ligt te rillen in bed.
(...)

Voilà, het derde boek dat ik vond waarin een Sandra de hoofdrol speelt. U raadt het, het is een kinderboek.
Het meisje wil dus een knuffelbeer en krijgt er geen. Ze moet leren niet te veel te vragen.
Gek, denk ik dan... is een knuffelbeer zo veel gevraagd? Ik bekijk even de publicatiedatum... 1999. Denk snel terug aan 10 jaar geleden. X-boxen, Wii en Nintendo DS waren toen nog niet zo "in" lijkt me... of de auteurs hadden het nooit gewaagd om een teddybeer als "teveel gevraagd" te bestempelen :)

Toeval wou dat ik het boek onder ogen kreeg, enkele dagen nadat ik m'n eigen oude teddybeer terug van zolder had gehaald. Hij was ter sprake gekomen en ik ging hem zoeken. Direct gevonden! Maar het beestje (slechts 1 jaar jonger dan ikzelf) had nooit een naam gekregen.
Suggestie kreeg ik van S. meteen mee: het lijkt een Oscar!

Bon, na 42 jaar is het dus een Oscar geworden.
Oscar gaat sindsdien weer trouw met me naar bed.

Deze Sandra wou ook graag een knuffelbeer. Niet persé Oscar... maar voorlopig stel ik mezelf tevreden met het grijze en ietwat versleten substituut.
Tot ik de knuffelbeer krijg die ik écht wens. Maar ondertussen laat ik me door niemand vertellen dat ik te veel vraag. Ze moesten es proberen!

(meet Oscar)