Dagje "zee", dagje regen en wind

Gisteren had ik een dagje zee gepland. Ik had nogal wat dingen te doen.

Een boodschap voor een vriend afwerken, naar de kapster gaan (het was alweer een dikke twee maanden geleden), een kadobon incasseren (bijna vervallen) en enkele bekenden opzoeken.

Alles lukte met uitzondering van de kadobon: winkel had wekelijkse sluitingsdag. Dat noemen ze nog eens slechte planning :)

Eerst was de kapster gepland. Het was, zoals gewoonlijk, een stipte bedoening, haren netjes geknipt preciés zoals ik het graag heb, aangename koetjes en kalfjes tussendoor en op een uurtje was ik buiten.

Daarna ging ik m'n vracht afleveren: de af te werken boodschap. 'k Werd passend bedankt met een lunch op de dijk. Een wandelingetje buiten zat er niet in... het weer werkte niet echt mee én de kapster had me op het hart gedrukt niet teveel in de regen te lopen. Hoewel ze me na de kapbeurt niet meer kon zien, maak ik daaruit op dat ze haar werk toch met enige trots ziet buiten wandelen en graag heeft dat het resultaat nog even zichtbaar blijft.

Na de lunch zou ik een vriendin bezoeken. Voor het eerst bij haar thuis. Ik werd hartelijk ontvangen en was welkom, zeer lang welkom. Nadien reed ik haar even naar de garage om haar herstelde wagen op te pikken... en we besloten er nog een café-tje aan te plakken. Twee leffes en twee uren later trok ik naar m'n laatste afspraak.

Ik had nog een weddenschap af te werken. Won ik, dan stond me een bak Leffe te wachten, verloor ik, dan moest ik een Salsa-intiatie geven.
Omdat ik maar half verloor, kreeg ik tóch een Leffe (met hapjes) en gaf ik een korte initiatie.
Beiden gewonnen en verloren dus.
Er gebeurden nog wat dingen, waar ik diep over moet nadenken... maar het was op z'n minst leerrijk.

Ik was blij met m'n ontmoetingen, vooral met S., eerdergenoemde vriendin. Een schat van een meid... spijtig dat ik dat later heb ontdekt dan ik had gewild.
Ik noem haar vriendin, ik hoop dat ze mij ook een beetje zo ziet. Mag niet zeggen dat ik het tegendeel gewaar word, absoluut niet.
Was onder de indruk van haar warme ontvangst en de tijd die ze voor me vrijmaakte, ondanks het mannetje die thuis op haar wachtte na een vermoeiende werkdag. Bij deze: dank u S., van harte!

De dag hield nog één onverwacht bezoekje in... de dag was ermee begonnen. Kort maar sereen. Het verleden haalt het heden in... of zoiets.
Ik weet het, klinkt allemaal een beetje mysterieus. Maar zo houd ik het graag nog even.

Was in alle geval blij, na enig getwijfel, dat ik was ingegaan op het extra koffietje bij wijze van ontbijt.
Soms is er niet veel nodig om je gewoon even goed te voelen, zelfs als is dat maar voor een half uurtje.

Ik denk erover na, en het was een leuk idee. Meer moest dat niet zijn.