De Lente is begonnen, zo blijkt. En ik maar denken dat er nog een dag te wachten viel.
NIET dus. Het was vandaag.
Hàdden we nog een dagje kunnen wachten, dan hadden we dit misschien niet hoeven zien op de eerste dag van de Lente.
Begrijp me niet verkeerd. Ik hou van sneeuw. Tot vorige week hield ik nog van sneeuw.
Maar wanneer hij nat en kleffig wordt en het eigenlijk feitelijk al Lente had moeten zijn, met fluitende vogeltjes en stralende zonnetjes en geur van het eerste afgereden gras.....
dan vind ik sneeuw maar flauw. Zoals vandaag. Op de eerste dag van de Lente.... dus.
Maar zo zijn er nog wel dingen die anders zijn dan ik ze graag zou hebben.
De meer existentiële wil ik niet eens bespreken.
Die van lichamelijke aard liet ik vandaag in de snelte onderzoeken. Of dat zal gebeuren.
Wat bloed laten afnemen, een paar dingen en hun mogelijke samenhang besproken en een actieplan opgesteld. In samenwerking met m'n vertrouwde huisarts. Die me goed genoeg kent om te weten dat, wanneer Olijf langskomt, het niet is om even "aandacht" te krijgen ... en me dus - gelukkig! - ernstig neemt, zelfs al stààt hij niet helemaal achter m'n standpunt.
Volgende week maandag zou ik al een beetje wijzer moeten zijn. Woensdag keer ik nog even terug voor een update en gelijkstemmen van de snaren. Neuzen in dezelfde richting en meer van dat soort BS :)
Ik hoop in de goeie richting te zitten. Het is tijd.
De neuzen van je muffins (of wat zijn het eigenlijk, keukenprinses?) wijzen al bijna allemaal dezelfde kant op. Nu alleen dat nukkige gebakje links nog in het gareel krijgen. Dan komt het helemaal goed. Ja en de dokter, die ook.
BeantwoordenVerwijderenIk vraag me trouwens ook af wat dat echte muffinbeest eigenlijk voor wezen is.
chocolate Chip waren deze.
BeantwoordenVerwijderenDe ananas-zure room liepen beter in het gareel