Sinds gisteravond terug van een weekendje Koksijde.
Salsa-festival op het strand was het excuus.
Samenzijn met enkele bekenden en minder bekenden het middel én het doel.
Het hele weekend heeft me - op eigenaardige en niet eens zo onverwachte manier - zodanig overdonderd dat ik niet weet wat eerst schrijven....
Laten bezinken is de eerste boodschap.
Tijd vinden de tweede, want Olijf is weg binnenkort.
Wanneer precies, is niet verstandig om online kenbaar te maken... lees en hoor ik overal om me heen (en je moet een klein kind zijn om dit niet te snappen).
Voorlopig wil ik enkel kwijt dat een mens zò vol kan geraken van emoties en indrukken, dat het even onmogelijk lijkt om ze uit te drukken....wat zich - gek genoeg - uit in een mix van tomeloze blijdschap + drang om ze neer te pennen enerzijds en een verlangen om alles stilletjes voor mezelf te houden in de hoop het zò te vereeuwigen anderzijds...
Geen idee of u dit volgt.
Geen idee voor welke optie Olijf zal kiezen. Schrijven of zwijgen.
Time will tell.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten