oftewel zes maanden.
+ bijna 1 dag (wegens ongeveer 03u00 in de ochtend).
zijn voorbijgegaan sinds Olijf wakker werd en verschrikt aan een koude hand voelde dat het gedaan was.
Mama en ik hebben er even een traan bij weggepinkt gisteravond.
Je zou voor minder.
Ik mis 'em.
maar hij is er nog steeds.
In m'n hoofd
en m'n herinneringen.
Meestal gewoon mooi en zoet, zonder tranen.
Maar zes maanden... tis een ver-half-jaardag.
En dan wil een mens al es wat oogvocht kwijt.
Meteen ook om alle verliezen van de voorbije jaren. De ene al verdiender dan de andere (so shoot me).
We zijn "maar" mensen. Olijf ook.
En daar hou ik het bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten