Hoogsteigenaardig

Kort nadat ik met veel achterstand een aantal blogs aan een sneltreintempo doorloop,
me tegelijkertijd afvraag waarom ik nog zo weinig plaats  (en daar gedeeltelijk een antwoord op vind dat me enerzijds plausibel lijkt en anderzijds geen ènkele voldoening geeft.... zo'n antwoord is dus géén antwoord), tenslotte halt houd bij webfilmpjes van Rosario Fiorello en me stellig voorneem om daar weldra iets over te schrijven .... gebeurt er iets hoogsteigenaardigs.

Nou ja... IK vind het hoogsteigenaardig.
In de Live Streaming van Edicola Fiore - waar ik écht heel binnenkort wat over wil gezegd hebben, hoe onbenullig ook - zie ik een zanger verschijnen waarvan ik het bestaan niet kende. Dat laatste heeft waarschijnlijk méér te maken met chronische onoplettendheid van mijnentwege dan met gebrek aan talent van de zanger... want ik vind hem lekker klinken.
Zo lekker zelfs, dat ik me de nodige moeite getroost om achter z'n naam te komen.
In de streaming keer ik enkele keren wére om de familienaam goed te begrijpen.... zonder resultaat. Dan maar op zoek naar de gastenlijst van het programma
en daar hèb ik hem: Max Pezzali lees ik.
Goed.
Leuk.
Nu kan ik eens gaan Youtuben om te zien en horen wat ik van z'n oevre vind.
Voor alle zekerheid "abonneer" ik me op z'n kanaal zodat zelfs een vlaag van vergetelheid bij deze geremedieerd is.

Vijf minuten later.
Facebook.
Eén van mijn geLike-te profielen verandert z'n omslagfoto. Om volgende aan te kondigen:

Het doet u niets, ik ben me daar zeer van bewust.
Mij maakt het.... "week" is het woord niet... een beetje "raar" vanbinnen.
Dat - 5 minuten nadat ik een muzikant voor het eerst ontdekte en nader onderzocht - toevallig vandaag, deze namiddag,  een interview met hem wordt aangekondigd.

Er is natuurlijk helemaal niets raars aan. Het zou sowieso gebeurd zijn, met of zonder mijn observatie. Het is een kwestie van zoekbeeld, zoals u me wellicht zult vertellen (en ik u, mochten de rollen omgekeerd zijn). Je ziet sommige dingen pas nadat iemand (of jijzelf) je erop attent maakte. Zeg maar eens Louis Vuitton handtas. Wedden dat u er vandaag méér zult zien dan op een andere doorsnee dag? (zelfs al zijn het namaakexemplaren ;-) )

Ziezo dus. (Intussen) een half uurtje geleden had ik nog nooit van Pezzali gehoord. Zoals de kaarten nu liggen, ga ik er om 16u vanmiddag plots veel meer over weten.
Het lot, het zoekbeeld.

Het ontroert me enigszins. Dat wou ik graag snel kwijt.
En nu weer onkruid gaan verzamelen.