DO YOU POOP ENOUGH? - of een stukje over wereld- en kleinere problemen

Het schrijven valt me zwaar het laatste jaar. U merkt dat ongetwijfeld. Ik merk dat ook.

Regelmatig blijf ik me afvragen hoe dat komt.

Interesseert niets me nog? 
Nee, dat is het niet. Ik zie, hoor en observeer en denk er vaak het mijne van. Er wàren tijden dat ik me naar de pc haastte om "het mijne" ook meteen wereldkundig te maken. Dat gebeurt nu niet zo vaak meer.

Het zou kunnen - zo voelt het althans vaak genoeg - dat het tot me doordringt dat het verkondigen van mijn mening niet bepaald iets is waar de wereld op zit te wachten. Het zou kunnen.
Het zou óók kunnen dat me duidelijk wordt dat vele andere denkers en schrijvers zó veel intelligenter en diepgaander argumenten weten aan te halen dan ik ooit zal kunnen. En dat zwijgen dan inderdaad gouder is dan zilver.

Maar dàt zijn blijken van persoonlijke twijfel en die moet ik maar in m'n eentje uitdokteren.

Ach ja, om te vermijden dat ik verval in valse bescheidenheid: complimentjes links en rechts (niet politiek bedoeld) strelen m'n steeds sarcastischer wordend ego nog éven hard als vroeger. Om één of andere reden zijn er mensen die "me" graag lezen. En dat vind ik fijn. En hoor ik graag. Ik zou liegen als ik zei dat het me koud liet.
Nee nee, het maakt me warm. Zelfs al ìs dat op compleet narcistische wijze :) :) :)

Maar goed.... weer afgeweken.

Zijn er geen blogwaardige onderwerpen?
..... Are you kidding me??????
Tùùùùùùùùùùùrlijk zijn die er. Meer dan genoeg. Zowel op persoonlijk, lokaal, regionaal als internationaal vlak. Onderwerpen bij de vleet. Allemaal perfect becommentarieerbaar ook.

Ik vraag me enkel af of mijn mening - alweer - iets wezenlijks gaat veranderen aan het onderwerp. Zelfs iets onwezenlijks gaat het niet veranderen.
... maar ook dàt is van ondergeschikt belang.

Het is.... denk ik.... dat er zo véél dingen gebeuren. En ik er te vààk iets over denk. ... dat ik niet meer kiezen kan. En door het gedachtenbos geen bomen meer zie.
Zoiets dus.

Maar goed.........
Waarom dan deze titel?

Waarschijnlijk wou ik u even shockeren. Of zo.
Of een kapstok hebben om te beginnen zeuren.

"Do you poop enough?" is één van de onderwerptitels die ik in mijn mailbox vind. Nu ja... niet echt in mijn mailbox. Een filter heeft deze mail en andere van dat soort al automatisch naar de ongewenste onderwerpen verwezen, maar ik kijk alles graag nog even na vooraleer de zaak definitief naar de verdoemenis te deleten. Het durft wel eens te gebeuren dat een online-registratie (voor een receptenblog!!!! - de datingsites liggen al jàren achter me :) :) ) per ongeluk in de Ongewenste Mails verzeilt wegens nog niet gekende afzender. Vandaar m'n check and doublecheck :)

Iemand is dus bekommerd om m'n stoelgang. En hoewel de bekommernis op zich me wel kan flatteren, ga ik niet verder op onderzoek door de mail te lezen. Hij/zij zal me wel met alle graagte een obscuur pilletje of poedertje willen aansmeren om m'n dagelijkse toiletgang te verbeteren. ... mocht dat al nodig zijn... :)

Iemand anders wil me graag - psssst! Listen to me very carefully. I shall say this only once!  - inschakelen om een transactie van $24,500,000.00 af te handelen. Ook hier voel ik me alweer diep geroerd door de blijk van vertrouwen want, let's face it.... twentyfour and a half million USDollars is gene kattepis eh. En tòch denken deze mensen dat ik niet zomaar met hun deel van de buit zal gaan lopen als - wat zeg ik? - WANNEER ik hen assisteer.
Toch maar verwijderen. Ik heb zoveel geld niet vandoen. En geld maakt niet gelukkig zegt men. Plus ik heb een gat in m'n hand, waardoor ik al die poen niet alleen razendsnel zou verkwisten..... ik zou waarschijnlijk in de goot belanden. Want dat schijnen sommige Lotto-winnaars standaard te doen: zò slecht met die plots enorme som omgaan dat ze na enkele jaren berooider af zijn dan vóór het winnen van de Lotto.
Dus neen... voor m'n eigen goed bedank ik virtueel voor de eer.
And I move on.

naar de vraag of (I) Want him to beg to love me forever?
En ik me afvraag waaròm iemand in G*dsnaam zou willen dat een ander persoon voor eeuwig en altijd zou smeken om te worden liefgehad.
Ok, toegegeven. Dit soort mails bereikt (net niet meer) m'n mailbox omdat ik in het verleden wel eens wat nieuwsbrieven ontving van "experts" die me gingen vertellen hoe ik beter in het liefdesleven kon staan. Vermits het mijne onbestaande was. En nog steeds is. Maar... het kan me voorlopig al een poosje niet meer schelen wat anderen daarover te zeggen hebben EN m'n zoekmachine en dito antennes naar de Big L staan al een tijdje te bestoffen.
Goede raad in die richting kan me dus gestolen worden, dat is één.
En twéé.... nooit maar dan ook nooit kwam het in me op om een slaafs hondje in huis te nemen.
Nooit ofte nooit koesterde ik de ambitie om te worden achtervolgd door een andere helft die voortdurend zou smeken om van me te mogen houden.....
Yakkes! Ik zou de poor bastard binnen de paar uren strontebeu worden.
Hetgeen me weer bij de eerste mail terugbrengt... ik zou stante pede meer dan enough poopen.

en nu ik toch op dreef ben. Valt het u ook op dat to poop Engels is voor het Nederlandse poepen? Wij Belgen hebben het altijd fout voorgehad.
Ik zèg maar...... :)


Ik schotelde u enkele kleinere problemen voor.
De wereldproblematiek wil ik graag in een volgend stuk aanpakken.
Dingen zoals GMO's, euthanasie voor jongeren en het Nicaragua-kanaal. Ik geloof... het dùnkt me zelfs... dat dit geen dingetjes van niets zijn.

En - ik moet mezelf maar eens wat deadlines leren opleggen - nadat we collectief zullen gehuild hebben om zoveel miserie wil ik het eindelijk hebben over mensen die daarmee kunnen lachen. En daardoor onze gigakloot wat draagbaarder om leven maken.

Voilà. Voor vandaag hou ik ermee op.
Ondanks de zomer en enkele dagen uitzonderlijk lekker weer de voorbije weken, sta ik vandaag voor een namiddag buiten dansen onder winderige en wisselvallige omstandigheden. De tent die mij en andere mededansers zal beschermen voor de natuurelementen is van het stevige soort. En dat is een troost.
Vanavond staat de maan weer uitzonderlijk dicht bij de aarde (las ik een uurtje geleden) EN de meeste, zoniet alle, studenten (in België) zijn van hun examens vanaf.

Er ZIJN nog dingen waar je vanzelf vrolijk van wordt.

Zoals een vlotte stoelgang. Waar ik - for the record - helemaal geen klagen over heb. Nu weet u dat ook.
En u? Bent ù tevreden met uw dagelijks hoopje?

Reacties welkom hieronder :) :) :)