even rondwandelen in de wildernis die voor tuin moet doorgaan,
kijken naar het vijgenboompje dat ik dood waande
...
en blaadjes zien.
Denken: "Hey papà, zie je dat? Hij gaat weer leven!"
en me afvragen waarom ik dat dacht.
Heel even triest zijn
omdat papà nooit meer zal leven.
Maar dan weer blij
omdat hij het wèl kan zien.
Zeker weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten