9 juni 2012.
De lente heeft een maand en een week geduurd... zo ongeveer.
Voor de rest blijven we "geduldig" wachten op méér van dat.
Olijf zoekt het bed vroeg op.
Vastgesteld dat de vijgenboom sterker was dan gevreesd.
Vier kilo tomaatjes herleid tot gekookte brij en ingemaakt (dat worden - voor de geïnteresseerde lezer - 5 flessen toekomstige saus... en nu maar wachten of steriliseren wèrkelijk overbodig was, zoals tante beweerde).
Mandarincello vervolledigd (wat zijn we zwaar Italo vandaag)
en onder de dekens gekropen.
Enkel om te ontdekken, tijdens een korte tocht naar de keuken, dat het buiten nog licht is. Om 23 uur in de avond. En te bedenken dat er dit voorjaar bijzonder weinig terrasjes op het programma hebben gestaan.
Net zoals vanavond. Thuis, tijdens één van de langste nachten van het jaar. U weet toch óók dat we binnenkort weer gaan aftellen naar.....?
Een beetje spijtig, die kou. En wind. En regen.
Het zou best anders mogen..... maar dan zeurt een mens. En zeuren is niet fijn.
Dus. Bij gebrek aan beter, kieken we het uitzicht.
Al was het maar om te tonen dat "we" content zijn met de hervonden foto-plaats-mogelijkheden.
Interesting ... :)
Hoe zeggen ze dat ook alweer 'laggiù?' Chi ha il pane, non ha i denti, chi ha i denti non ha il pane?' Oftewel, jij heb massa's foto's en een -nu schijnbaar opgelost- geheugengebrek op je blog. Ik heb geheugen zat, maar geen mogelijkheid tot kieken. Hoewel ik dat vandaag oploste door de camera op de computer te gebruiken.
BeantwoordenVerwijderenOp dit eigenste moment plenst het. Goed voor mijn tuin, goed voor de studerende jeugd, maar daar houdt het m.i. dan ook meteen mee op. Ik zou graag een terrasje met je willen doen :-)
BeantwoordenVerwijderendikke "warme" knuffel! xxx