Ik open en lees.
Bij de foto schreef de originele poster (die ik niet ken): "Excuse me while I cry my eyes out. Read this... You'll be glad you did."
Zoiets vind ik er lichtjes óver. Crying your eyes out. Typically American.
Gewoon een traan wegpinken schijnt daar niet te lukken. Laat staan een krop in de keel krijgen. Of gewoon lichtjes warm worden vanbinnen.... je afvragend of dit ècht is.
Neen, ginds huilen ze hun ogen uit. Nja. Moeten ze maar doen
Dit neemt niet weg dat het me ontroerde. Ondanks m'n scepticisme.
En dat ik een drang voel om u deelgenoot te maken van m'n ontroering.
Nee nee
laat me eerlijk zijn. Bloot eerlijk. Uw Olijf is jaloers. Zo is dat.
Op mensen die andere mensen hebben. Geliefden. In hun eigen huis. En armen. En bed. En hart, laat ons het hart vooràl niet vergeten.
En als ik eerlijkheid tot een kunst wil verheffen, dan laat ik u bij deze weten dat een deel van de stilte van het laatste jaar - tenminste een deel maar laat me niet overdrijven... niet ALLES - te maken heeft met een stijgende ontevredenheid met mezelf, het universum en wat ik er "slechts" weet uit te halen. En dat is niet Gaarne Gezien Worden.
En dat (Oggòt....) vréét.
Maar eerlijk zijn is zelden Kunstig, dus ik schrijf niet alles.
Ook niet Hoe Veel het knaagt. Of Hoe Hard. Laat staan hoeveel Energie het vergt om iedere dag te blijven geloven dat de toekomst verrassingen inhoudt. Het liefst Aangename.
Nja.
Verrassingen zijn er best wel. Zoals de bloemist die me gratis bloemen meegeeft omdat hij morgen naar de veiling moet om een nieuwe lading te halen terwijl de oude nog niet verkocht is.
Of de vriendin die me haar man uitleent om als (dans)koppel naar de nieuwe Salsalessen te trekken.
Dat zijn leuke en aangename dingen.
En ik word daar blij van. Echt blij. Neem het van me aan.
Tot m'n enige echte wens in dit leven
of het niet uitkomen ervan
me af en toe in het gezicht slaat
en ik groen word
van jaloezie
en dit post.
Om u te zeggen
hoe Olijf
ECHT is.
Plat jaloers
en niet altijd blij.
u weze eerlijk en goudeerlijk: ik zie u bij deze graag! :-)
BeantwoordenVerwijderenLieve vriendin,
BeantwoordenVerwijderenLife sucks. Soms.
Ik wens voor het nieuwe jaar dat je jezelf (weer) net zo raag ziet, hoort, leest als wij jou. En dat die onwelkome tranentrekkende klotehormonen maar gauw weer oprotten. Geef ze een rotschop (help best wel 's tegen een overdosis jaloezie)
Un embrazo fuerte!
raag= graag ;-)
BeantwoordenVerwijderenNiets menselijk is ons vreemd. Ik ben zelfs gaan lezen of jaloezie om dat overweldigende gevoel te kunnen begrijpen. Wellicht zijn er samen met ons nog een heleboel singles die dat gevoel kennen. Maar laat je niet kisten, Geloof in al die mensen die je echt graag zien, openlijk, keer op keer en dat zelfs zonder dat ze 'strings attached hebben'. Ik ben in elk geval écht blij dat je hier te lezen bent!
BeantwoordenVerwijderenIk pinkte bij deel 1 een traan weg.
BeantwoordenVerwijderenEn viel daarna van mijn stoel, maar hey, ondertussen zit ik er al weer op, anders kon ik dit niet typen.
Man, euh,n vrouw, wat wens ik je hem/haar (jaja, ik ben "progressief" en "open minded" in mijn denken) van harte toe. Maar als het niet zo is, laat je niet kisten he, er zijn zoveel interessante mensen&dingen buiten een vaste relatie.
De tweestrijd tussen het vrijgevochten, zelf plannende, van hier naar daar crossende persoontje en het alter ego dat hunkert naar delen, geborgenheid en samen ondernemen en afwerken.
BeantwoordenVerwijderenIs het gras niet altijd groener aan de andere kant? Na zelf een relatie gehad te hebben, en nu terug alleen te zijn, vraag ik mij oprecht af in welke van de twee situaties ik het meest gelukkig was/ben. Een kort antwoord hierop is echter onmogelijk.
BeantwoordenVerwijderenHet stiekem hunkeren naar een partner waar je lief en leed mee kunt delen, en het ongelofelijk genieten van je vrijheid zijn twee tegenover elkaar liggende factoren die niet te vergelijken zijn.
BeantwoordenVerwijderen