dit was dus nieuwjaar

Er is alweer wat tijd over gegaan. Tussen het laatste schrijfsel en dit.
En veel interessants komt er niet uit m'n pen. M'n toetsenbord, klavier, keyboard....

Met enige schroom geef ik ook toe dat het lezen van andermans bedenksels er net zo hard onder lijdt.

Verlies van interesse? Veranderende tijden? Gewijzigde tijdsbesteding?
Ieder excuus is goed. Of net niet. Het maakt niet uit.
Stel vast, zonder vragen  of éérlijker: zonder antwoorden - , dat het anders is.
Het is
DUS
wat het is.

Of, zoals de Doe Maar-leden ooit lieten weten (wat sprong ik terug in de tijd deze week tijdens de DoeMaarDocu)
Dit is alles.
Echt wel.
Dit is alles.

Er vecht af en toe nog wel eens een woordje
om naar buiten te mogen. Het liefst met vriendjes. In een hele tekstballon, zeg maar.
Maar dat stel ik dan maar uit. Uit luiheid, ongeordendheid of onwil.

Ik zie ook - zó erg ontbreekt het me aan organisatie en overzicht - dat vandaag
m'n papà 3 jaar weg is.
Ik huil daar niet meer om. Althans, niet op de dag dat het gebeurde.
Al was het maar dat huilen omdat dat hóórt niet bij me past.
Andere dagen gebeurt het dan weer wèl. Omdat ik hem plots mis. Of omdat een kind op TV iets liefs zegt tegen z'n oma. Of omdat een hond een ontroerende blik werpt door m'n PC-scherm.
Ik huil om niets. En alles. En ook maar even, dus maak u vooral geen zorgen. Ik word een watje, méér is er niet aan. Er zal wel één of ander klotehormoon verantwoordelijk zijn.

Sommigen vinden me cryptisch. Ze hebben gelijk.
Ik doe het overal. Iets zeggen zonder te spréken. Of is het net andersom? Spreken zonder wat te zeggen?
Soms vraag ik me wel af wat dat te betekenen heeft. Een halve psych zou me wel weten te vertellen dat ik op die manier iedereen op een veilige afstand houd.
Kan zijn. Ik sluit het niet uit.

Misschien hield ik dààrom op met schrijven. Om inzicht te vermijden. In Olijf.

Hoe dan ook, maakt u zich geen zorgen. Het is OK. Alles is zéér OK. Maar het is ànders. Dat is alles.

intussen post ik graag mijn kleine bijdrage aan de wensenstroom die bij het Nieuwe Jaar hoort.
Papieren kaartjes met heuse postzegels doe ik al jàren niet meer. Tinternet daarentegen.......