woensdag 30 september 2015

rode manen en andere dingen die een mens mist

en zo werd het eind september.
en ging de nieuwe winkel open
ondanks een totaal gebrek aan voorbereiding
of betrokkenheid van boven- en zij-àf.

ik verveel u niet met de details. Het is al erg genoeg 
dat mijn ongenoegen het alweer haalt tot hier.

maar het was druk (en het is nog niet geheel gedaan)
We hebben hard gewerkt. en òver gewerkt. 
voor de opening, die - voor zover ik mocht horen - gesmaakt werd.

enkel om verder te surfen naar de Open Bedrijven Dag 2015, amper een week later
en waarbij we geacht worden vrolijk een extra dag aan onze werkweek te breien.

Ik ben een zeur
maar ook een betrokken werkneemster
dus die extra dag kómt er,
samen met de slapeloze nachten die eraan voorafgaan,
plannend en denkend aan alles wat ik (of anderen) niet mag/mogen vergeten.

ergens daartussen door probeert een mens enkele ongemakken de wereld uit te helpen.
De haperende verwarming en/of thermostaat zal wellicht wachten tot wanneer het te laat is (lees: wanneer iederéén beroep doet op de "chauffagist" om accute problemen in tijden van vrieskoude op te lossen).
De haperende voet is al in behandeling - aan en af - sinds november vorig jaar en heeft intussen zowat alle stadia van pijn- en ongemakgewaarwording doorlopen.

Edoch, hij betert. 
Maar andere zaken gaan dan weer haperen. De spijtige vaststelling dat het lijf in feite al een 5 à 10 jaar voorbij z'n biologische houdbaarheidsdatum is en alles wat nu nog wèl wil werken in feite een mega-kado is.....

ach wat.

Het lijf van Olijf belandt na anderhalve maand zonder manipulatie even terug bij een osteopate. Die ik vertrouw. 
De man die hardnekkig m'n lever bleef masseren om de voet te genezen, heb ik na enige inspanning van mijnentwege aan de kant kunnen zetten.
De vrouw die me nu onder handen neemt, boezemt me meer vertrouwen in. Al is m'n huisdokter - op àndere momenten verrassend òpen voor alternatieve behandelingen - in het geval van osteopaten ongenuanceerd tégen.

Nja....
zo heeft iedereen z'n idee.

Ik beland dus op de behandelingstafel. Voor de rug deze keer.
Op één of andere bizarre manier belandt het gesprek - in tegenstelling tot m'n lijf - in andere sferen.
en lig ik binnen enkele minuten stilletjes te janken om onverwerkte pijntjes.

Ik miste de rode maan deze week. Omdat ik nergens van af wist. Omdat ik het te druk had. Of te moe was.

Ik kom terug thuis, met een handvol afspraken voor verdere rug- nek en voetbehandelingen. En het telefoonnummer van een psychdame.
Want het heeft erop geleken dat ik
behalve de gemiste rode maan
nog wat andere gemiste dingetjes "zou kunnen verwerken" .
Mocht ik dat nodig achten.
En mocht ik dat willen.




ik zag géén rode maan
omdat ik ze miste
want ik had alweer niet opgelet

ik zag de maan wèl de ochtend nadien
en de avond nadien

in een ander licht
een beetje apart

dat óók wat had
maar nèt niet hetzelfde was
"as the real thing"




misschien moet ik dat mens maar eens bellen.
er zijn dingen die je niet zomaar even op tafel smijt tijdens een gezellig avondje samen tafelen

4 opmerkingen:

  1. Doe je ook nog wat leuke dingen af en toe?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. "Nee" zou een dikke leugen zijn.
      Ik doe voortdurend leuke dingen. En ik begrijp meer dan 100% waar je vraag vandaan komt en gelijk heb je.
      dit blog is verworden tot de uitlaatklep voor de dagen dat niets laten merken aan mezelf of anderen éven te veel wordt.
      Het is een klaagmuur geworden en dat is niet mooi.

      maar ik doe voortdurend leuke dingen. En ik lach daarbij. En - oh god... vréselijk modewoord - ik GENIET er zelfs van.
      Dus in feite gaat het veel en vaak goed. Het is dat dit blog geen dagelijkse verslaggeving van mijn gewèldig leven meer is. Daar heb ik Facebook voor, om te tonen hoeveel benijdenswaardige momenten ik door m'n dagdagelijks bestaan brei.

      in wezen.... heeft FB de fun uit dit blog gehaald. Nou ja... Ik dus. Met FB als excuus.

      Mijn oprechte verontschuldigingen voor de zwartheid van dit jaar. Ik zou beloven dat ik het béter ga doen, mocht het niet zijn dat ik als geen ander weet dat sommige (van mijn) beloften hol kunnen zijn.

      Ik hoop hoe dan ook van harte dat jouw leven er wèl onveranderlijk mooi uitziet. (gelieve hier géén sarcasme in te lezen. het is geméénd gewenst).

      liefs.

      Verwijderen
  2. Ja - ik besef dat mijn vraag misschien ook kon overkomen als "daar is ze weer met haar geklaag" :-) Wat uiteraard niet de bedoeling is. Het was een oprechte vraag naar de leuke dingen in je leven. Behalve via deze blog ken ik je immers niet. Maar gelukkig zijn die momenten er wel. Blij voor jou :-) Een blog als klaagmuur gebruiken kan natuurlijk, mag zelfs, want het is jouw blog en je zet erop wat je wilt. Maar het kan ook leiden tot een verkeerd beeld van de persoon achter de blog, voor buitenstaanders. Zelfs tot ongerustheid.
    Mijn leven ziet er uiteraard niet onveranderlijk mooi uit, wat dacht je wel ;-) Uiteraard heb ik net zoals iedereen mijn leuke en minder leuke dagen. En de ene dag kan ik al meer relativeren dan de andere... Dank voor je gemeende wensen, in ieder geval!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Aha, ik dacht al, waar is OlijfOlijf toch ? Maar je zit dus op facebook :-)

    BeantwoordenVerwijderen