Het zit zó

Ik zal het u allemaal eens uitleggen, sie.

Inloggen bij Blogspot via Firefox lukte niet omdat ik een Adblockplus geïnstalleerd had. Om van die vervelende reclametjes op FB af te zijn.
Dat lukt heel erg mooi
maar dan is Blogspot Login dus naar de kl*ten.

Nu ik het weet, is het een kwestie van het Add-onnetje uit te schakelen zodra ik een schrijfnood voel opborrelen. En zo gauw het ei gelegd is, kan de Add-on weer aan. Zodat ook m'n FB-sessies helemaal Zen kunnen verlopen :-)

In de Verenigde Staten van Amerika, die - als u goed kijkt - steeds meer gaan lijken op de Verdeelde Staten van Amerika hebben ze een Shutdown afgewend. Dat het half werelddeel niet moest afgesloten worden, allez....
En dat deden ze - héél eenvoudig - door het schuldenplafond van de overheid te verhogen.
"Verhogen" zeggen ze maar in de praktijk heeft het meer weg van "verlengen". Tot ergens in Januari-Februari ...... 2014. Dat is - tel gerust even mee - binnen een maand of 4-5.
...
Slik.
...
Tegen dan - schijnen de hoge pieten te hopen - moet "het probleem" zodanig zijn aangepakt dat het opgelost is. Of iets in die aard.

....
Als je bedenkt dat met die zogenaamde Shutdown van de VS van A de hele wereld in een nieuwe, nooit eerder geziene crisis zou tuimelen..... bekruipt mij - eenvoudige vrouw uit een land dat een speek groot is - een vorm van ongeloof. Wantrouwen bijna. Dat het misschien wel eens zou kunnen zijn dat het hen niet gaat lukken. Of niet helemaal. Of .... godbewareons;... helemaal niet.
Want - ik zwéér het u - het getuigt niet van een valse vorm van bescheidenheid als ik u zeg dat uw Olijf van simpele geest is.
Het is te zeggen: ik kan rekenen en schrijven. Redelijk goed zelfs. Maar ik snap geen ene zier van economie, geld beleggen, geld lenen en geld beheren. Alles wat ik weet, is dat ik niet meer moet uitgeven dan ik binnen krijg. En als het effe meezit, dat ik wat moet opzij zetten als ik meer binnen krijg dan wat ik uitgeef...... voor die legendarisch barre tijden wanneer het wel eens zou kunnen dat ik meer uitgeef dan wat ik binnen krijg. Dààrvoor dus.
En dàt is àlles wat ik begrijp van geld en z'n stromen.

Wézenlijk - nu begeef ik me op glad ijs - vind ik dat het niet ingewikkelder hoeft te zijn dan dat.
Maar de realiteit leert ons (althans mij, ik hoop u ook) dat "eenvoudig" te dom is. En dat het dus moeilijke kon. En werd. Tot we belandden waar we nu zitten. In een wereldwijde crisis die zo mogelijk nog erger wordt na januari-februari 2014.
Ik hoop dat het anders zal zijn. Ik wéns het zelfs. De "Maar" in dit betoog laat ik in een vertwijfelde stuiptrekking van positivisme achterwege.

Maar goed.
Lààt ons ervan uitgaan dat die extra 4-5 maanden voldoende zijn om recht te trekken wat scheef was. Nog los van het feit dat een goede burger verondersteld wordt z'n centen als een goede huisvader te beheren maar dat een goed geoliede machine als een Overheid van een  wereldleidend land diezelfde plichten niet moet nakomen...... (ik probéér het te begrijpen, ècht wel)..... Stèl dat de Overheid de oorzaak van de crisis weet weg te werken. Of af te zwakken.
Of af te wenden.....
Misschien is het een zorg die ons niet eens hoeft bezig te houden.
Want ergens in November moet er in Japan één en ander worden opgeruimd van de door elkaar geratelde kerncentrale. Naar het schijnt.... zou dat wel eens heel erg kunnen mislukken. Met rampzalige gevolgen voor heel het noordelijk halfrond. Werkelijk rampzalige.
En... ik zeg het niet graag.... als men ZEGT "Noordelijk Halfrond", dan bedoelt men waarschijnlijk "Heel de Wereld" maar in het Zuiden zijn "ze" niet binnen 10 maar pas binnen 50 jaar allemaal dood of misvormd.

Het spijt me.
Het nieuws de laatste tijd is niet bepaald rooskleurig. Ik doe m'n best maar ik kan er niet veel moois van maken.
Het plaatst alleszins de vraag naar het al dan niet doorgaan van m'n heel erg ondoordacht toegezegde duikreis naar Egypte (óók in November) in een heel ander, zelfs relatief daglicht (...)

Los van "De Hele Wereld"  wil er dichter bij huis ook nog één en ander mislopen.
Een ouder die de gevolgen van de eigen daden niet meer inziet of ze zich kortweg niet meer herinnert....
Een leeftijdgenoot en lid van de familie die z'n hart gebroken ziet, na enkele weken verdriet aan de antidepressiva zit en een nieuwe vrouw ziet als de oplossing voor z'n hartepijn....

Ik vind het wat moeilijk, ja. Om al die balletjes in de lucht te houden, zelfs al is het maar mentaal. Of er iets van te begrijpen.
Tegelijkertijd acht ik me gelukkig dat ik geen gezin in diezelfde lucht moet rondjongleren. Het zou me niet lukken, geloof ik.

Wat ik wèl kan, is een spiegel ophangen. Zij het met lichte schade, maar als ik je niets zeg, zie je het misschien niet. Daar reken ik op.
En daaraan trek ik me op. Dat m'n boormachine nog werkt en dat ik nog weet hoe je een spiegel in de badkamer hangt. Zelfs na een dikke 11 jaar leven met een peertje.

Het peertje boven de spiegel is weg.
Resteren de peertjes in de ........ zeg ik u lekker niet. Het zijn er nog veel. En ze vereisen stuk voor stuk boorwerk.

Bijschrift toevoegen

 Oh ja.
Op 21 oktober 2013 was dit de zonsondergang. Die ik mooi vond.
Op 12 oktober vierde ik m'n 1 jaar zonder saffies. Met koffiekoeken op het werk.
Ik zweeg voor 1 keer over wat erbij kwam dankzij de rookstop. En at twee koffiekoeken.

Zó zit het dus.
Een beetje leuk en een beetje minder leuk.
En tussendoor..... gaan we met vakantie :-)