Olijf is terug "thuis"
en hoewel er veel te vertellen is
en eigenlijk ook niets
is de titel allesomvattend
coming home
to me
nog maar eens
'quante batoste puoi prendere?" vraag ik me even heel Italiaans af
nu, wel....
ik kan niet antwoorden
"veel" wellicht
en "zoveel als je dragen kunt"
dus daar gaan we even mee de avondzon mee tegemoet
naar buiten heet dat "met hernieuwde moed"
en naar binnen...... dat zeg ik u niet.
Hulp is welkom
maar ik zal er wel voor betalen
want het is inderdaad
"that time again"
Ach ja,
als een sessie of twee - vier - zes de boel oplost.... waarom niet?
Gauw eens bijbabbelen,... ik heb je gemist, xxx
BeantwoordenVerwijderenbatoste...batoste... wat is dat ook alweer? In ieder geval een mooi woord, vast mooier dan de inhoud. Voor het stoppen met roken aanvaardde je na een eerste eigen cold turkey poging ook hulp. Met succes. Dus voor het hervinden van moed voor de wat langere termijn zal dat je zeker ook goed doen.
BeantwoordenVerwijderenCiao bella.. in bocca al lupo!
klappen, klappen Lehti.
VerwijderenBatoste klinkt veel leuker, vinjeniet? ;-)
Alles komt een mens te boven. Als de wil er maar is. En die is er. Al was het maar omdat het loslaten van "de wil" me niet lukt, zelfs al zijn er momenten dat ik liever niet wil willen. Mi spiego?
ken je overigens het antwoord op "in culo alla balena", het equivalent van "In bocca al lupo"?
Ik snap er uiteraard niet zo veel van, daarvoor is een blog volgen net niet verhelderend genoeg, maar welkom thuis... maak er alsnog een fijne thuiskomst van.
BeantwoordenVerwijderendankjewel Bentenge.
VerwijderenGek, hoe een goede wens van een totaal onbekende nog deugd kan doen....
trouwens, zoals ik hierboven bij Lehti schreef "Alles wordt overkomen"
En intussen, twee werkdagen en nieuwe afspraken met vrienden later, voel ik me alweer beter.
Hetgeen dan weer vragen doet rijzen over de geschiktheid van m'n droom, die van het Zuiden.... vermits ik er met iedere terugkeer zwaargemoeder van word (woord bestaat niet maar ik vond nix beters... of toch... zwaarmoediger!)
Ik lach alweer :-P
en ga je op m'n eerste vrije avond bijlezen!
Lieve Olijf, het lot van degenen die leven in twee werelden, ofschoon noch jij noch ik immigrante ben, en jij dan nog een stuk meer twee culturen in zich draagt dan ik, is de onrust zich nergens echt thuis te voelen. Troost je, ook zij die in 1 cultuur werden geboren kunnen zich vaak flink verloren voelen. Of, om met 'Loesje' te spreken, op de ansicht die hier prominent in mijn kamer staat:
BeantwoordenVerwijderenTROOST JE
IK SNAP MEESTAL
OOK NIKS VAN MEZELF.
Hopelijk is er e.e.a. opgelost. Maar jij niet naar ik hoop. Sterkte meid.
BeantwoordenVerwijderen