dinsdag 30 november 2010

O-day

Vandaag was O-day voor m'n petekindje.
Onlangs werd ze 9 jaar oud.

Vandaag was de dag voor haar Groote Operatie.
De planning was met twee weken uitgesteld door ziekte. De bedoeling was dat ze kort na de Egypte-vakantie onder het mes zou gaan, maar toen werd ze plots even ziek. Nix ernstigs, maar voldoende om de ingreep uit te stellen.

Alle ouders, tantes en grootouders voelden de spanning stijgen, maar petekindje niet.
"Hee, wat denken jullie wel? Dat ik bang ben? Dan kennen jullie me nog niet hoor!' had ze vorige week nog uitgeroepen.
Met overtuiging.

Gezien de ernst van de ingreep, geloofden we haar niet (maar dat zeiden we natuurlijk niet luidop). In plaats daarvan bleven we met een handvol volwassenen onmetelijk veel bewondering voelen voor dit moedige meisje.

M'n petekindje onderging vandaag volgende ingrepen.
  1. Beide dijbeenderen laten doorzagen om ze "correct" te oriënteren op haar heupgewrichten. Bij "normale" mensen gebeurt die correctie automatisch, van zodra we beginnen te stappen. Petekindje heeft nog nooit met haar volle gewicht op de benen gestaan, dus die rechtzetting is niet van nature gebeurd. De dokters zouden dat nu "eventjes" gaan doen.
  2. Met hetzelfde doel werden haar knieën aangepakt.
  3. Spieren gekrast om ze wat te verlengen
  4. Hier en daar spieren geïnjecteerd met botox om ze te ontspannen.

Neh...
eender welk beetje mens zou hiervan de daver op het lijf krijgen.
Petekindje niet.
Hoewel ze wist dat de operatie ernstig genoeg was om haar voor enkele maanden te immobiliseren.

Olijf heeft een petekind om béretrots op te zijn.
Ik wil dat u dat weet.
In mijn familie zit een mensje waar we met z'n allen nog één en ander van kunnen leren (Olijf het eerst).
En het zieltje is nog maar négen jaar oud....

Petekindje wil liever geen bezoek ontvangen deze week. We respecteren dat.
Gelukkig heeft ze sinds kort een laptop, een mailadres én skype zodat we allemaal van veraf dichtbij kunnen zijn.

Ik hou imméns veel van m'n petekindje.
Onbeschrijflijk veel.
En ik ben bére-bére-béééééééééretrots op haar.

3 opmerkingen:

  1. Heel moedig van je metekindje, je mag er trots op zijn! Ik duim voor een spoedig herstel na haar operatie. Een dikke knuffel voor jullie!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. 't is een DROOM van een kind, ge moogt gerust zijn :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. geef haar een zoen van mij en neem er zelf ook eentje, het is een bijzonder meisje heb ik ervaren

    BeantwoordenVerwijderen